Przedstawiciela tej rasy poza Tajlandią widziano po raz pierwszy w Wielkiej Brytanii na wystawie kotów w 1896 r., ale współczesne linie hodowlane pochodzą dopiero z 1959 r., kiedy to Amerykanka Jean Johnson założyła pierwszą hodowlę koratów w USA, Cedar Glen. Jej powstaniu towarzyszyły niezwykłe okoliczności. Krótko po drugiej wojnie światowej Jean Johnson wyjechała z mężem do Syjamu (dzisiejszej Tajlandii), gdzie zapragnęła mieć kota syjamskiego. Dowiedziała się jednak, że kot, którego uważa się tam za prawdziwie syjamskiego, to całkiem coś innego, niż to, co sobie wyobrażała. Przez następnych sześć lat bezskutecznie starała się zdobyć korata. W tym czasie widziała zaledwie kilka takich kotów, nieodmiennie w rękach ważnych urzędników państwowych, zagranicznych dyplomatów lub wysoko urodzonych Tajów. Wyjechała, straciwszy niemal nadzieję na spełnienie swojego marzenia, jednak poprosiła syjamską przyjaciółkę, aby ta próbowała zdobyć dla niej parę kotów tej rasy. Ku jej zaskoczeniu, po sześciu latach przyjaciółka powiadomiła ją, że ma dla niej parę koratów. I tak w 1959 roku do Stanów Zjednoczonych przybyły z Tajlandii dwa pierwsze koraty, kocur Nara i kotka Darra.
Daphne Negus i kilka z dziewięciu przywiezionych przez nią koratów: Ma-dee of Si-K’iu; Nongchai of Si Sawat i Sook Chai of Ko-Si oraz Nin Noi – ojciec koratów Sunetra and Sanouk (zdjęcia Daphne Negus).
W kolejnych latach rosnący krąg miłośników korata w USA nabył kolejne koty z Tajlandii. Daphne Negus, założycielka hodowli Si-Sawat, ważna pionierka w dziedzinie hodowli i popularyzowania koratów, wybrała się w niezwykłą w podróż do Tajlandii, aby przywieźć stamtąd dziewięć kolejnych kotów – dziewięć, gdyż ta liczba uważana jest w Tajlandii za szczęśliwą. W 1965 założono amerykański klub miłośników koratów American Korat Cat Fanciers Association, który za zadanie postawił sobie chronić i rozwijać rasę, i zachować jej dziedzictwo, a w 1966 r. koraty zostały uznane przez amerykańską federację CFA.
Na Stary Kontynent koraty dotarły w 1972 r. – najpierw do Wielkiej Brytanii, dwa lata później do Norwegii, dokąd Elfi Kleive przywiozła z Tajlandii pierwszą kotkę Mahajaya Coco. Dopiero w 1981 r. skutkiem wytrwałych zabiegów Elfi Klieve, koraty zostały uznane przez FIFe.
